In Flanders Fields, arr.: Eleanor Daley (1955)
Partituur (674)
Oefenbestand (MuseScore)
Download musescore-bestand door de link hieronder met:
Rechtermuisknop > Koppeling opslaan als…
Tekst
In Flanders fields the poppies blow
Between the crosses, row on row,
That mark our place; and in the sky
The larks, still bravely singing, fly
Scarce heard amid the guns below.
We are the Dead. Short days ago
We lived, felt dawn, saw sunset glow,
Loved, and were loved, and now we lie
In Flanders fields.
Take up our quarrel with the foe:
To you from failing hands we throw
The torch; be yours to hold it high.
If ye break faith with us who die
We shall not sleep, though poppies grow
In Flanders fields.
– Major John McCrae – 1915 –
Vertaling
In Vlaanderens velden bloeien de klaprozen
Tussen de kruisen, rij aan rij
die onze plek aangeven; en in de lucht
vliegen leeuweriken, nog steeds dapper zingend
zelden gehoord te midden van het kanongebulder
aan de grond.
Wij zijn de doden. Enkele dagen geleden
leefden we nog, voelden de dageraad, zagen de zon ondergaan
Beminden en werden bemind en nu liggen we
in Vlaanderens velden
Neem ons gevecht met de vijand weer op:
Tot u gooien wij, met falende hand
de toorts; aan u om haar hoog te houden
Als gij breekt met ons die sterven
zullen wij niet slapen, ook al bloeien de klaprozen
in Vlaanderens velden.
Achtergrond
In Flanders Fields is een gedicht van de Canadese militaire arts en dichter John McCrae (1872 – 1918). De definitieve versie schreef hij op 8 december 1915.
Met zijn gedicht wilde hij de soldaten oproepen om door te zetten.
McCrae stierf aan longontsteking en hersenvliesontsteking in 1918, toen hij aan het hoofd stond van het N° 3 Canadian General Hospital in Boulogne. Hij ligt begraven op de begraafplaats van Wimereux (Pas-de-Calais, Frankrijk).
Het gedicht is door vele componisten op muziek gezet, waaronder door de Canadese componist Eleanor Daley.
De rol van de poppies
De klaproos/poppy, symbool voor de Eerste Wereldoorlog, omdat ze veelvuldig bloeiden op de slagvelden in Vlaanderen.
Het symbool komt voort uit het idee dat de plant groeit op plaatsen waar iemand is vermoord: de bloem zou het bloed van de gevallen soldaat opnemen waardoor ze een mooie rode kleur krijgt. Lang dacht men dat dit de reden was waarom zoveel klaprozen op slagvelden te vinden waren. Hoewel de rozen in feite niets met de gevallen soldaten te maken hebben, is het symbool niet zo ver gezocht. De massale groei van klaprozen op slagvelden heeft alles te maken met de verwoesting van die velden. Door de vele granaten worden de akkers namelijk omgewoeld en vervuild. Een klaproos is een pioniersplant, wat wil zeggen dat ze als eerste op een pas omgewoelde of vervuilde, schrale grond zal groeien waar andere planten het moeilijker zullen hebben. Wanneer een veld wordt omgewroet, door een boer of een granaat, zullen de zaden die al jaren in de grond zitten naar bovenkomen met als resultaat één grote klaprozengloed.
McCrae moet dan ook honderden klaprozen hebben zien bloeien toen hij in 1915 het gedicht schreef.
Maar de klaproos heeft nog een andere betekenis in In Flanders fields. Sommige klaprozen, die gerekend worden tot de papavers, worden gebruikt om opium en morfine van te maken; morfine is een sterk verdovend middel dat vaak werd gebruikt om de pijn van gewonde soldaten te stillen – soms voor eeuwig. De laatste verzen We shall not sleep, though poppies grow In Flanders fields duiden op de verdovende werking van morfine.
Daarbij is de aanblik van de bloem vervuld van symboliek: niet alleen zijn de blaadjes rood als het bloed van de gevallenen, en is het binnenste zwart, kleur van rouw, in het hart van de bloem is ook een kruisvorm te zien, christelijk symbool van lijden en verlossing bij uitstek.