My soul, there is a country, Hubert Parry (1848-1918)
Uit: Songs of Farewell (no.1)
Partituur (673)
My soul, there is a country (download)
Oefenbestand (MuseScore)
Download musescore-bestand door de link hieronder met:
Rechtermuisknop > Koppeling opslaan als…
Oefenbestand (Midi)
Tekst
My soul, there is a country
Far beyond the stars,
Where stands a winged sentry
All skilful in the wars:
There, above noise and danger
Sweet Peace sits crowned with smiles
And One, born in a manger
Commands the beauteous files.
He is thy gracious friend
And, O my soul, awake!
Did in pure love descend
To die here for thy sake.
If thou canst get but thither,
There grows the flow’r of Peace,
The Rose that cannot wither,
Thy fortress and thy ease.
Leave then thy foolish ranges,
For none can thee secure
But One who never changes,
Thy God, thy life, thy cure.
Vertaling
Mijn ziel, er is een land
Ver voorbij de sterren,
Waar een gevleugelde schildwacht staat,
Zeer bedreven in vechtkunsten:
Daar, voorbij lawaai en gevaar
Zit de lieve Vrede gekroond met glimlach
En de Ene, geboren in een kribbe,
Commandeert de hemelse legioenen.
Hij is uw barmhartige vriend,
En, O mijn ziel, ontwaak!
Is uit pure liefde afgedaald
Om hier voor u te sterven.
Kon u daar maar heen,
Daar groeit de bloem van Vrede,
De roos die niet verwelken kan,
Uw burcht en uw rust.
Laat dan uw dwaze dwalen
Want niemand kan u redden
Behalve de Ene die nooit verandert,
Uw God, uw leven, uw heil.
Achtergrond
Songs of Farewell is een set van zes koormotetten van de Britse componist Hubert Parry. De stukken werden gecomponeerd tussen 1916 en 1918 en behoorden tot zijn laatste composities voor zijn dood.
De liederen werden geschreven tijdens de Eerste Wereldoorlog, toen een aantal leerlingen van Parry (aan het Royal College of Music) werden gedood. Parry’s tekstkeuze zou een weerspiegeling zijn van het verlangen om te ontsnappen aan het geweld van een wereld in oorlog en om vrede te vinden in een hemels rijk. Songs of Farewell wordt gezien als een afname van het nationale vertrouwen. Tijdens de oorlog verloor Parry veel van zijn studenten, George Butterworth werd gedood, Arthur Bliss gewond en Ivor Gurney werd vergast. Omdat hij een levenslange Germanofiel was, die eerder geloofde dat Groot-Brittannië nooit oorlog zou voeren met de Keizer, bleek de oorlog een tijd van persoonlijke wanhoop voor Parry te zijn, wat tot uiting komt in de zes stukken.